Nowoczesne radio

hesia · Gość

youtu.be/EqXd7mBDteo

Dobranoc

Gość

youtu.be/Q-jqcZ_Jbd8

samoDzielni

Słuch · Gość

Muzyką radio nam już nie zmanipuluje.
Każdy z nas według własnego upodobania tworzy sobie osobistą playlistę.
Wszyscy to robimy od dluzszego czasu.
Radio musi więc szukać jakiejś niszowości.
Nie wiem czego. Zapewne więcej sluchowisk, tematycznych audycji na żywo.
Czegoś niespotykanego, ciekawego.
To nie takie proste. Nie każdy potrafi być sensownym narratorem.
Rozgłosnie muszą się liczyć, że może spotkać ich może coś gorszego jak ucieczka słuchaczy.
Tym gorszym będzie całkowite wyrzucenie radyjek.
Nie tych z komórek jako aplikacji ale tych z naszej swiadomości.
Obawiam sie, że czasu jest niewiele.
Już teraz młodzież nie interesuje się ich maglowaną muzą.
Sad

Do roboty drodzy

obserWator · Gość

Genialne! Wszak to foRum to platForma nowoczesnEgo RadYa.
Możemy je kompilować naszą wiedzą na wielu płaszczyznach poznawczych.
To rodzaj macierzy informatyczno-tematycznej.
Tutaj dzieją się dobre rzeczy.

Gość

youtu.be/5ClSiK5N2Gs?list=RDHZ8qBioPlHE

Gość

RadYol · Gość

youtu.be/6-ue34kWxs8

:)C.Z. · Gość

Zastanawiające skąd nasz moderator brał tak olbrzymią wiedzę na progu internetu.
Przecież wówczas sieć była mikrusia, poszarpana i w ogóle pustawa.
Już na Piszaninie pokazał się, jak oceniał tamten admin, że jest omnibusem.
Albo to faktycznie wiele osób w jednej albo nie wiem co?
Oczywiście dużo wiedzą ludzie z ZEtki. Oni byli z nim na bieżąco w kontakcie i to oni wiedzą jak to było. Jeden czy wiele w jednym lub jak wspomniałam nie wiadomo co?
Remes prawdy nie powie bo go nie ma z nami albo jest i milczy.
W sumie cała pierwotna ekipa gdzieś uleciała.
Jeden to nawet gdzieś wyemigrował.
Papatki!

WiadoMY · Gość

Rzecz w tym, że sieć, tę jej pustkę to m.in. On zapełniał i to w błyskawicznym tempie. Niczym pająk.
Więc to sieć jego potrzebowała a nie on jej.

zZPPiW · Gość

Przede wszystkim był w ZPPiW Ruciane-Nida Specjalistą Konstruktorem.
Projektował samodzielnie (bez Autocada) skomplikowane ciągi technologiczne.
Wdrażał przez siebie zaprojektowane roboty przemysłowe w oparciu o "kości" z AT.
Prowadził Pracownię Projektową "Au Courant".
Sztandarowo współpracował z Laboratorium Branżowym w Czarnej Wodzie

www obrppd . com . pl

Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Płyt Drewnopochodnych sp. z o.o. w Czarnej Wodzie zleciła mu zaprojektowanie "Lini technologicznej do produkcji płyt elewacyjnych". To były wówczas przełomowe technologie.
Pisał programy na Comodore C+4. Ten niszowy komputer wszedł na rynek zupełnie bez oprogramowania. Nie był przeznaczony dla gierek.
Spod jego ręki wyszły dziesiątki tysięcy rysunków technicznych o niebywałej precyzji. Finezyjnie posługiwał się perspektywą, wszelką geometria wykreślną. Jego specjalnością były dowolne przekroje aksonometryczne.
Inną zupełnie niebywałą domeną jawiło się pojmowanie wszystkich aspektów awiacji.
Potrafił błyskawiczne projektować złożone systemy z tej i kosmicznej branży.
Najlepiej o tym wiedzą Zenek i Zbyszek M. z R-N.
To niewielki wycinek jego zdolności twórczych.
Eseje to drobiażdżek, pikuś mówiąc oględnie.

Pozdrawiam WS

ProjektantZM · Gość

Zasadniczo w latach dziewięćdziesiątych należało wykazać się szczególną
kreatywnością, złożoną i wieloetapową analizą myślową.
Nie było żadnych wzorców do naśladowania.
A te, które były obejmowała niełatwa do obejścia tajemnica.
Eldorado dla projektantów.
Inteligencja wiodła prym.
Podkreślam! Niczego nie można było podpatrzeć, skopiować.
Można było jedynie zobaczyć jakiś zewnętrzny zarys obiektu.
Zwykle dodatkowo zakamuflowany.
Dlatego zewnętrzne podobieństwa często mylą nie wtajemniczonych.
I tak Concorde i Tu-144 niby takie same a zupełnie inne.
Tak samo amerykańskie promy kosmiczne i radziecki Buran.
Wnętrza inne, technologie odmienne.
Przykłady można mnożyć i niczego nie dowieść.
Ciekawie było. Niepowtarzalność i szerokie horyzonty twórcze.

Dobrego dnia!

SaZ · Gość

Należy dodać, że istniało podglądanie urządzeń technologicznych w ramach tzw Delegacji służbowych.
Jechało się do jakiejś fabryki i przez kilkadziesiąt minut obserwowało
cykl technologiczny, podbijało delegację i powracało do biura konstrukcyjnego, i
z zacięciem brało do improwizacji. Jasne, że o fotografowaniu mowy nie było.
"Kserokopiarką" była KS1 (żart. Kara śmierci od uciążliwości kopiowania), papiery ozalidowe, opary amoniaku, przebitka, tusz skawalający się lub kapiący , (rapitografy nie istniały, chyba że z zagranicy Rotringi), kalka techniczna, różne cyrkle i najważniejsze NASZA PAMIĘĆ WEWNĘTRZNA.
O komputerach nikt nie marzył bo ich nawet nie widział na oczy.
Archiwizacją zajmował się sam projektant. Nie zawsze na papierze pozostawiał ślad. Często wszystko mózg przechowywał.
Jeśli o niego zadbał to ten nośnik okazuje się trwalszym od dotychczasowych sztucznych (dyskietek, CD, itp.).
Ci którzy tym się parali na zawsze będą innymi ludźmi.
Ich nie dotyczy żadna "erozja".
Raz namagnesowany mózg będzie entuzjastycznie przyciągał łaknących rozwoju.

Pozdrawiam

KreślARZ · Gość

Nie zapomnijmy o grafionach, polskich Rystorach, DDRowskich Markant, Dingraf (super ręczna drukarka) i o suwakach logarytmicznych, których nikt nie rozumiał.
Szaleństwo dla młodzieży.
A i jeszcze deska kreślarska Kulman, na której można było notatki przypinać rajsneglami i ukrywać się przed szpiegami.
A poza tym to projektant był jednocześnie kreślarzem.
Choć niektórzy mieli swoich pomocników, wyrobników.
W zasadzie dobry projektant żadnego Kulmana nie potrzebował.
Rysował gdzie popadnie i na czymkolwiek.
W latach dziewięćdziesiątych w tej branży następowało ocieplenie i różne sprzęty trafiły na rynek.
No i pamiętna warszawska "SKALA" w pasażu śródmiejskim.
Do lat 90-tych też kwity ręcznie wypisywano (paragony).
A jaka radość była kiedyś linijkę z metapleksu kupił.
Drogo było ale biura płaciły i sie niczym nie przejmowały.
Krach był za rogiem...

Siema

3/5/7 · Gość

Ktoś spyta co te wpisy mają wspólnego z radiem?
Ano mają i to nadspodziewanie dużo.
Przecież to Breyt Heńka Sytnera i Jury z Legowiczem (radiowa Trójka) na czele "zmanipulował" książkowym albumem z opisami mazurskich wypraw rowerowych. To na Myśliwieckiej po raz pierwszy pokazały się publicznie jego kreślarskie prace. Tomasz Miara miał okazję "pogrzebać" w archiwach.
Może to zrobił.
Warto by je odkurzyć i trochę się "pobawić".
Były dwie prace. Jedna zwycięska, druga z anteny wyróżniona.
Ta druga była za dobra i ktoś stwierdził, że zbyt profesjonalna ,i możliwe,
iż niesamodzielna. Skąd my to znamy.
Nie mniej jednak wystarczył miesięczny pobyt z Henrykiem a radio wpiło się w jego instynkt.
Wiem sporo o tej wyprawie. Audycje, które z niej leciały też są gdzieś w archiwach.
Po co wracamy do tego. Bo warto i basta!
Entuzjazm, szaleństwo, ekscytacja.

Oni na wyjeździe do Primorska nieźle "namieszali".
Te ich spektrum improwizacyjne trwa nadal.
Heniek zapewne na głowie stawał. Słynął z tego.

Czuj, czuj, Czuwaj.

A co z dzisiejszym Harcturem? A z Heńka koleżanką

Gość

youtu.be/t1TcDHrkQYg